Annabel

Sinds een jaar of acht is er een lichtkind om me heen, ze is een ziel met enorm veel licht, liefde en wijsheid.

Iedere keer als ze me opzoekt doet het iets met me, ze danst en huppelt om me heen. Altijd lachend………het is een feest. Op de gekste tijden is ze er en deelt ze haar liefde met me.

Zeker als je door een groot emotioneel leerproces gaat is het heerlijk te ervaren dat ze er is. Ik weet dat ze onderdeel van het proces is.

Sensitieve kinderen zien soms dat ze bij me is, zij vragen dan; wie is dat meisje dat bij je is.

Ik vind het super dat zij dat zien, ook dan verschijnt er een lach op mijn gezicht. Ooit was ik zelf zo’n kind.

Als je samen met zo’n zieltje leeft, is het een groei die we beiden moeten doorleven. In het proces zijn we verbonden. Ze vertelde van haar stoffelijke leven in Schotland en deelde haar naam; Annabel een naam die staat voor kracht, genadig, lieflijk, bitter en bedroefd.

Ik weet dat ze overgevoelig is voor voedsel, haar sensitiviteit is groot. Dit is logisch omdat ze zoveel licht bij haar heeft.

In het proces wat achter me ligt waren veel donkere zielen om me heen, zielen die nog leeg zijn en veel ervaringen moeten opdoen door diverse levens. Sommige hadden narcistische trekken bij zich of waren narcist. Men noemt deze zielen “lege” of “zwarte” zielen, zij moeten in de levens die ze doorleven zichzelf verlichten. Men noemt dit ook de diamant wordt door de vele levens geslepen voordat zij kan stralen.

Ik weet dat ik beschermd ben. Annabel liet me lachen als er tranen waren, gaf me levenskracht. Ik heb bewondering voor haar.

Eigenlijk zou ze weer een leven gaan doormaken met een vader die narcist en borderline heeft en een moeder die ver van zichzelf af staat. Dit was ontstaan door haar relatie met de man. Ik maakte me ernstige zorgen; zou zo’n mooi zieltje het overleven in dat leven. Vanuit mijn praktijk kwam ik veel slachtoffers van narcisten en aanverwanten tegen. Zag hoeveel moeite ze hadden om zichzelf terug te vinden en te helen van de diepe wonden. Annabel begreep mijn zorgen……. En voordat de ovulatie van de vrucht zou plaats vinden, koos zij ervoor dat ze niet geboren wilde worden. Wat vond ik het een dappere keuze, ze gaf de vrouw die haar moeder zou zijn “licht”. Dat licht kan de vrouw gebruiken voor het zielsproces in haar leven, zodat haar ziel kan herstellen van alles.

De kracht die dit lichtkind heeft, de keuze die ze maakte, ik dank haar iedere dag voor alles wat ze me liet zien en ervaren.

Na het einde van deze heftige tijd zag ik haar opnieuw, nu kwam ze heel dichtbij, sloot haar energie aan mijn zonnevlecht en gaf mij zo licht (Een knuffel van een lichtkind). Ik voelde het door heel mijn lichaam stromen. Het heeft dagen geduurd voordat ik het verwerkt had, want het deed iets met me.

Natuurlijk had ik geleden in het proces, maar de helende energie van Annabel verzachte me.

Het maakte me milder en zo kon ik nog meer alles achter me laten en kiezen voor mezelf.

We waren beiden gegroeid.

Graag wil ik deze persoonlijke ervaring met jullie delen, puur om jullie te laten zien en ervaren dat er altijd hulp om ons heen is en zal zijn.

Ook al ervaar je dat soms niet, in pijn en verdriet sluit je hart zich. Is het moeilijk om te zien en ervaren dat er ook liefde om je heen is.

Als de pijn minder wordt, stelt je hart zich weer wat opener en ervaar je pas de liefde.

Zo kan je herstellen van een groeicyclus.

Annabel is een volgroeide ziel, het werk dat ze verricht in een andere wereld is bijzonder.

Het was een moedige beslissing van haar, maar eigenlijk denk ik dat de beslissing niet genomen hoefde te worden. Ze brengt puur processen in gang, haar proces is vooral aanraken in en vanuit het Licht.