De Koptische priester

Het is al weer lang geleden dat ik door mijn begeleiders voorbereid werd voor een reis naar Egypte. ( in mijn hoofd krijg ik dan de opdrachten en word ik begeleid om te doen wat ik als Medium mag doen) Ik was al meerdere malen in Egypte geweest. Nu zou ik een bijzondere man ontmoeten. Ook hij wist dat er iemand op zijn levenspad gezet werd die hem zou helpen. Bizar als je weet dat we beiden elkaar niet kennen en in andere werelddelen wonen.
Ik kreeg de opdracht van mijn begeleiders om alles laten gebeuren.
We wilden tijdens deze reis terug naar Caïro, het koptische gedeelte. Er is een Koptische kerk en een kleine groep mensen die het oude katholieke geloof beleefde in Caïro. Het boeide me enorm. Bij een eerder bezoek had ik al besloten dat ik terug zou gaan. Ik voelde me er thuis en wist dat deze materie van beleven voor mij niet onbekend was. Dus hadden we een gids in gehuurd die Koptisch was. Hij zou ons dan veel kunnen vertellen over het geloop en zijn cultuur die daar aan vast zat.
Bij de reisorganisatie, was op dat geen reisleider die Koptisch was . Doordat we dit perse wilden, was er een probleem ontstaan. Toch was er een oplossing want een aantal dagen daarvoor hadden ze een reisleider ontslagen. Hij was niet correct geweest (volgens toeristen) en was meteen ontslagen. Men kon als enige optie deze man benaderen.
Dus werd ons dat voorgesteld en moesten we wachten dat deze man er was.
Radar was zijn naam, hij was over gelukkig en deed zijn uiterste best. Immers als hij het goed zou doen kreeg hij zijn baan terug. Nu denken jullie natuurlijk; dit moest Tonnie doen. Maar nee hoor, met Radar en een Moslim chauffeur gingen we op reis. Naar het Koptische gedeelte. Ik vond het helemaal te gek, we kregen veel informatie en het was erg gezellig en één onder elkaar. We aten met elkaar een hapje en als je als enigste vrouw tussen een groepje mannen bent en natuurlijk toerist ben mag je gewoon meedoen. Je word extra verzorgd, we hadden het met Radar over mijn werk en hij vertelde over zijn kerk en geloof.
Tijdens de dag zij hij; ik wil je voorstellen aan mijn priester, hij is een bijzondere man.
Veel mensen bezoeken hem en vragen om zijn zegen. Nou, dat wilde we wel.
Na een paar telefoontjes waren we welkom. Het was een bijzondere ontmoeting.
Een warme vrouw maakte open;
We kwamen in een grote kamer waar tegen de muur stoelen stonden.
Er werd ons wat te drinken aangeboden. Na een tijdje kwam een oude priester uit een andere kamer naar ons toe. Hij had een bijzondere uitstraling, ik zag dat hij ziek was en aan de laatste fase van zijn leven zat. Zoiets weet je, “je zien is dan je weten”.
We vertelden ons verhaal; wat nogal privé is, vroegen hem te bidden voor de situatie en schreef onze namen in een groot boek, iedere dag bid hij voor mensen die in het boek staan.
We werden gezegend; Dat was wel heel bijzonder zei Radar er worden weinig mensen door hem gezegend en al zeker geen Koptische mensen. Ook onze Moslim chauffeur was erg onder de indruk. Bij de zegening voelde je echt iets door je heen gaan. We waren allemaal emotioneel.
Deze ontmoeting was zeer waardevol, bij het zien van elkaar wisten de oude priester en ik dat we beiden voorbereid waren op deze ontmoeting. Je ziet en weet dat van elkaar.
Zijn zegening heb ik als zeer diepgaand en intensief ervaren.
Later zijn we in de auto even gaan zitten en hebben we een blikje cola gedronken. Even bij komen van alles en het samen met elkaar delen.
Mijn eerste ontmoeting met de Koptische priester had grote indruk op mij achter gelaten. Op de een of andere manier hadden we elkaar wat te zeggen.
Ik was nu een gezegende vrouw, grappig!. Weet niet wat het verder voor me betekende maar het feit alleen al dat ik nu gezegend was, gaf me vertrouwen. Ik weet dat ik in een van mijn eerste levens ook dit geloof belijden. Als je het leuk vindt google dan eens naar de koptische kerk Cairo Egypte, hier vind je een stukje historie over het oude geloof.
Na een aantal maanden had ik de enorme drang om terug te gaan naar de priester.
We boekten een reis en spraken weer net Radar de Koptische gids af. Inmiddels had hij weer een baan, hier hadden we tijdens onze vorige reis voor gezorgd.
Ik wist dat de priester aan het sterven was. Ik vertelde mijn verhaal aan Radar en voor de tweede keer ging hij voor ons een ontmoeting regelen.
Ik werd steeds onrustiger en wist dat ik nu mijn energieën nog meer moest gaan koppelen aan de priester. Hij had moeite om het leven los te laten. Iets waarbij ik me veel kon voorstellen.
Als je zoveel betekend voor mensen, zijn de verbindingen met al die mensen die je helpt enorm groot. Heel zijn leven stond in het teken voor de andere medemens. Ik wist dat het zijn tijd was om te gaan. Immers ik had niet voor niets van mijn begeleiders te horen gekregen dat ik een bijzondere man zou ontmoeten. Ik een deel zou zijn van zijn proces, zoals hij een deel was van mijn proces.
Ik moest hem helpen om het leven los te laten, als medium kun je dat omdat je aarde bent. Je kunt met je energieën en het samengaan van mijn begeleiders iets loskoppelen wat vast is geraakt door het leven. Dat was mijn taak bij de Koptische priester.
We mochten komen en waren zeer welkom. Echter nu lag hij ziek op bed, de warme vrouw die we al eerder ontmoet hadden, opende de deur. Ssst ik zal even kijken of hij al wakker is, het gaat erg slecht met de priester (maar dat wist ik al). Radar vertelde ons dat hij zich ernstige zorgen maakte over de priester, Tonnie het gaat niet goed met hem.
Misschien kun je hem een beetje helpen; echter kon ik niet tegen hem zeggen waarvoor ik hem kwam helpen. Dat was allemaal te moeilijk om uit te leggen.
Mijn begeleiders waren bij me aanwezig; We kwamen bij het bed van de priester en ik vroeg aan de vrouw of ik hem aan mocht raken. Ja, maar wel voorzichtig, hij heeft zoveel pijn, sprak ze.
Ik maakte verbinding vanuit mijn energie met de priester en deed mijn werk samen met mijn begeleiders. Ik koppelde hem los van de zilveren draad die ieder mens heeft en waarmee je verbonden bent aan je lichaam. Het proces van het loslaten (de dood) kan nu zijn werk doen. Deze lieve man had zich te veel verbeten, in de positieve zin, in het leven. Hij kon niet overgaan. Zijn zilverendraad was te strak en zijn levenskracht te sterk. Echter was hij nu nodig in een andere dimensie om daar tot rust te komen en zijn nieuwe werk aan deze zijde te kunnen volbrengen. Zijn leven als priester had hij uitermate goed volbracht. Ik weet dat het een ziel is die van een hoge dimensie komt, dat bemerkte ik uit de energieën die hij bij zich droeg en de energieën die mijn begeleiders me lieten voelen, tijdens mijn werk. Ik vond het bijzonder dat ik een schakel kon zijn in dit proces.
Nu ik dit hier schrijf zie ik zijn energieën weer en weet dat hij door engelen omringd is.
Radar was blij dat ik de priester had geholpen en begeleide ons naar ons hotel.
We zouden elkaar nog ontmoeten.
Later in Nederland wist ik dat de priester aangekomen was in zijn nieuwe leven.
Hij had zich laten zien, ik wist dat het goed met hem was, zijn stervensstrijd was over. Hij was goed aangekomen.
Terug kijkend is dit een bijzondere ervaring geweest. Ik besef me steeds weer hoe bijzonder het is om dit werk te kunnen en te mogen doen. Mijn begeleiders zorgen voor me en al wat ik nodig heb om het werk te kunnen doen wordt op mijn pad gezet, waar dan ook op de wereld en ver erbuiten.
En de priester zegende mij en ik maakte hem los van een zwaar lijdens-proces.